Brief aan het ministerie: de vergeten groep alleenstaanden
- Geplaatst op
- Door Bertram Welink
- 0
Op 7 maart schreef ik een brief aan het Ministerie van Volksgezondheid waarin ik mijn zorgen kenbaar maakte voor de in de Coronamaatregelen vergeten doelgroep: de alleenstaanden. Hier lees je de volledige inhoud van deze brief.
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
Postbus 20350
2500 EJ Den Haag
Amsterdam, 7 maart 2021
Betreft: de vergeten groep alleenstaanden
Geachte heer De Jonge,
Als Stichting Movember Run Amsterdam zamelen we jaarlijks geld in voor de gezondheid van de man en zijn we zeer begaan met het geestelijk welzijn van onze medemens. Vandaag schrijf ik u echter ook als bezorgde burger. Mijn zorgen gaan uit naar een door de overheid in de Corona-crisis vergeten groep: de alleenstaanden die ouder zijn dan 27 jaar.
Uit onderzoek van het CBS (psychische ongezondheid in 2020) blijkt dat 25% van de alleenstaanden jonger dan 40 jaar psychische gezondheidsklachten ervaart; in de groep 40 tot 65 jaar is dat bijna 24%. U laat deze groep met de huidige maatregelen in de kou staan en ik zal u uitleggen waarom ik dat vind.
Allereerst bieden de huidige versoepelingen geen soelaas voor deze groep:
- - zij hebben vaak geen thuiswonende kinderen die naar school gaan;
- - zij ervaren een gevoel van leeftijdsdiscriminatie; er zijn versoepelingen voor mensen tot 27 jaar, terwijl de besmettingsgraad bij die groep juist hoger dan gemiddeld is (bron: Coronadashboard, verdeling naar leeftijd);
- - er heerst een gevoel dat hun belangen worden opgeofferd voor de ouderen/kwetsbaren en de jeugd.
Bovendien hebben de lockdown-maatregelen een zeer negatief effect op hun bewegingsvrijheid:
- - een afspraak of date in een café is onmogelijk; thuis afspreken heeft een hoge drempel en bovendien mag je maar 1 persoon per dag zien;
- - de avondklok beperkt een (romantische) afspraak tot 21.00 uur.
Het advies? Erken openlijk dat de huidige maatregelen deze groep hard treffen en bied perspectief; zorg dat ze zich gehoord voelen en houd op met mensen op te roepen ‘nog even de schouders eronder te zetten’. Dit gebrek aan perspectief en het breken van beloftes (zoals een eerdere belofte om de avondklok als eerste af te schaffen) zorgt ervoor dat de boodschap ongeloofwaardig wordt en dat mensen zich moedeloos voelen.
Maak het daarnaast eenvoudiger voor alleenstaanden om af te spreken, bijvoorbeeld door het heropenen van terrassen, waarbij caféhouders kunnen toezien op de naleving van de Coronaregels (dat is nog altijd beter dan dat mensen samenkomen in een park zonder naleving van de regels). En maak werk van de afschaffing, of in ieder geval verruiming van de avondklok, zodat mensen weer zonder stress kunnen afspreken.
Kortom: zorg dat de alleenstaanden zich weer gehoord en gesteund voelen, want het voorkomen van psychische klachten is beter dan een langdurig traject van (gedeeltelijke) genezing.
Met vriendelijke groet,
Bertram Welink
Mede-oprichter Stichting Movember Run Amsterdam
Reacties
Wees de eerste om te reageren...