Morun 2020

Movember Run

Amsterdam

Movember 25th

“Je eigen schaamte heeft grote gevolgen voor je gezondheid”

“Je eigen schaamte heeft grote gevolgen voor je gezondheid”

Kim Warink is 21 jaar oud, studeert geneeskunde en omschrijft zichzelf als een typische studente die van gezelligheid en feestjes houdt. Dit jaar is ze bovendien als MoSista Marketing actief voor de Movember Run. In dit interview vertelt ze openhartig waarom ze actief wil zijn voor Movember.

Zelf heeft ze nog niet eerder meegedaan aan Movember, maar haar stiefbroers in Portugal deden al enige tijd mee en zo kende ze Movember eigenlijk al een tijdje. Toen er een jaar geleden bij haar vader prostaatkanker werd geconstateerd, was dat voor haar een reden om meer over Movember te weten te komen en ze ontdekte daardoor al snel de Movember Run.



Wat betekent Movember voor jou? “Ik zie Movember als de stichting tegen mannenkwalen. Maar die mannenkwalen hebben indirect ook een grote invloed op het leven van hun naasten en dus ook op vrouwen. Ik vind alle goede doelen belangrijk, maar Movember raakt mij persoonlijk en daarom wil ik mij daar voor inzetten”.



“Toch merk ik dat Movember nog niet echt leeft in Nederland. Voor borstkanker is (terecht) veel aandacht, maar over Movember zie ik eigenlijk vrij weinig. Dat geeft mij toch het gevoel dat mannen veel minder met hun gezondheid bezig zijn dan vrouwen, of er in ieder geval veel minder open over praten. Er is nog veel meer promotie voor Movember nodig om dat niveau te halen. Een Movember Run helpt daar wel echt bij”.



Prostaatkanker in de familie

Een jaar geleden werd er bij haar vader prostaatkanker geconstateerd. “Hij had bloed in zijn onderbroek, twee keer, waarna zijn moeder hem adviseerde om toch snel naar de huisarts te gaan. Het leek in eerste instantie een eenvoudige ingreep, maar de PSA-waarden bleven ondanks dat dit nul had moeten zijn, ook na een tweede meting. Er werd vervolgens een scan gemaakt, bestraling volgde en het werd duidelijk dat het niet te genezen zou zijn. Mijn vader is ziek, maar je merkt het niet, want hij ziet er niet ziek uit en voelt zich ook niet echt ziek. Toch is het als een tikkende tijdbom, want je weet niet wat er uit de volgende onderzoeken komt”.



Hoe ervoer je dit zelf? Hoe ging je om met dit afschuwelijke nieuws? “Dat kwam hard aan, want het nieuws kwam tijdens mijn moeders verjaardag. Bovendien zat ik juist in een blok over prostaatkanker, dus leerde er juist veel over. Het was ontzettend moeilijk om mijn vader zo verdrietig te zien; je voelt je verdrietig en machteloos. Ik heb het blok over prostaatkanker zeer goed afgerond, want ik wilde er natuurlijk alles over weten”.



“Ik merk dat mensen die het niet eerder zelf hebben meegemaakt, het erg moeilijk vinden om het gesprek met mij aan te gaan. Ik heb dan ook veel steun aan mensen die weten hoe het is. Ik verwacht heus niet dat mensen er steeds naar vragen; soms is het prima om te vragen hoe het met hem gaat, om vervolgens over iets anders te praten. Je merkt dan namelijk dat mensen zich om je bekommeren en dat is voldoende.



Achtergrond in geneeskunde

Denk je dat je achtergrond in geneeskunde een voordeel heeft? Zorgt het voor een beter begrip van de situatie? “Het is juist heel vervelend. Ik wist namelijk al dingen voordat mijn vader ze wist, omdat ik door die kennis relaties kon leggen. Dan vroeg ik me bijvoorbeeld af waarom ze de diagnostiek op een bepaalde manier deden en niet op een andere. Ik wilde met hem mee naar het ziekenhuis, want ik had nog zoveel vragen. Dan zocht ik er alles over op wat ik maar kon vinden”.



“Het voordeel is natuurlijk wel dat ik dingen aan hem kan uitleggen, of dat ik hem kan aansporen om bepaalde dingen te benoemen. Daarnaast was mijn broer bang dat hij het ook kon krijgen, vanwege een mogelijke erfelijkheid. Op die momenten kan ik dan uitleggen dat dat niet hoeft te betekenen dat hij het krijgt, omdat er nog zoveel andere factoren een rol spelen”.



Wat kunnen mannen doen om het zelf snel op te sporen? “Vaak merk je helemaal niets en daarom is het belangrijk om je te laten controleren wanneer je denkt dat er iets niet goed is. Mijn vader is pas vierenvijftig en dus relatief jong. Wat ik erover kan zeggen is dat je je schaamte opzij moet zetten. Natuurlijk is het vervelend om naar de huisarts te gaan en te vragen om dit onderzoek, maar een huisarts is daar voor opgeleid en zal er geen oordeel over vellen. Je bent zelf de enige die de schaamte voelt. En hoewel de schaamte vervelend is, is het natuurlijk een stuk vervelender wanneer je een serie van bestralingen of chemokuren moet doorstaan. Dan toch liever de schaamte naast je neerleggen en het zekere voor het onzekere nemen”.



Onverwachts verlies door zelfdoding

“Toen ik ontdekte dat Movember zich ook inzet voor het terugdringen van het aantal zelfdodingen onder mannen, werd de stichting nog relevanter voor mij. Mijn opa heeft zelfmoord gepleegd en tot op de dag van vandaag weten we nog steeds niet waarom. We hebben nooit iets gemerkt! Er wordt dan gezegd dat je geen oordeel mag vellen over zoiets, maar de nabestaanden blijven wel met het leed achter. Is dat dan eerlijk? Is het eerlijk dat je een familielid zo moet vinden en met zoveel vragen moet achterblijven? Ik denk dat het juist belangrijk is dat je er open en eerlijk over kunt praten. Alleen dan kan je met het verlies leren omgaan.”



Tot slot

Dit jaar ben je de social media manager voor de Movember Run. Hoe wil je daar invulling aan geven? “Ik wil het evenement zoveel mogelijk bekendheid geven via social media, door actief te zijn op Facebook en Instagram, zodat het op de tijdlijn van veel mensen blijft verschijnen. Ik vind dit belangrijk, omdat ik het idee heb dat de Movember Run nog onderbelicht is, terwijl het juist een breed publiek zou moeten trekken vanwege de leuke verkleedpartij die er elk jaar bij is”.



Wil je tenslotte nog iets zeggen tegen de mensen die nog twijfelen over deelname aan de Movember Run? “Ook al ben je geen hardloper doe toch lekker mee! Voor zover ik weet, is de Movember Run vooral een leuke run. Ik sla zelf ook altijd de loopband over in de sportschool en ik had altijd een hekel aan rennen tijdens gym, maar toch ga ik het doen. Vijf kilometer moet haalbaar zijn en vooral voor het goede doel! Ren je niet voor de snelste tijd? Dan ren je voor de lol”.



“En als je vanwege omstandigheden niet kan meedoen, dan kan je altijd nog je steentje bijdragen door je vrienden, familie, collega’s en noem maar op wel aan te sporen om mee te doen. Laat Movember leven onder de mensen!”



 

Reacties

Wees de eerste om te reageren...

Laat een reactie achter
* Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.